Byddech chi'n meddwl, erbyn hyn, fy mod yn ddigon hen os nad yn barchus i beidio â chredu rhagolygon y tywydd - yn enwedig yn Asturias lle mae'n gallu newid gymaint o weithiau mewn diwrnod. Glaw eto heddiw, a ninnau'n teimlo'n eitha balch ein bod ni wedi lladd (gwair) ddoe.
I'r farchnad yn Posada de Llanes, lle roedd cymysgedd o drigolion y pentre, teuluoedd o'r ffermydd uwchlaw, a thwristiaid, pob un ag ambarel naill ai'n pwyntio atoch chi neu'n cael ei gario fel baner yn erbyn y cymylau llwyd-ddu. A bob yn ail berson, mae'n siŵr gen i, yn dyheu am fod ar y traeth lle byddai rhywun o leiaf yn cael dewis pryd i sefyll mewn lot o ddŵr. Prynon ni golpyn o gaws Gamoneu, un o'r ffefrynnau, cnau rhost cartref ac yn y blaen.
Ac yna'n nôl i'r gegin i droi'r cyrens duon yn sorbe a chwilio rysaits am sut i goginio'r 3 mingrwn a brynson ni. (Diolch Dai am y llyfr cyfieithu gyda llaw - salmonetes yw'r enw lleol am fingrynion, gair sydd efallai â rhywbeth i'w wneud â'r enw gwyddonol: Mullus surmuletus.) Mae'n siŵr taw i'r gril yr ân nhw, gydag ychydig o berlysiau, garlleg ac olew. Tato, tomatos a ffa Ffrengig o'r ardd. Joio.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment