Hwyrgan Haf

Neithiwr wrth sefyll ar y 'corredor' (balconi) tua deg o'r gloch, clywais i hwyrgan hir o waith natur. Prin bod yna wynt o gwbwl, dim ond mymryn o sisial gan ddail y ffigysbren. Ar ben hynny, cân y crics - neu'r pryfed tân fel rwy wedi gweld yn rhywle - fel llond cae o fiolins un tant.
O'r ochrau daw sŵn y gwahanol adar yn mynd i glwydo, eu rhannau adroddiadol yn dweud hanes y dydd neu'n rhoi gwybodaeth ar gyfer yfory.
Yn bellach i ffwrdd eto, ond yn torri ar draws popeth, mae'r pibau: dau lyffant, un yn ein gardd ni a'r llall i lawr yn y gwaelod, yn galw'n gyson am gyfnod ac yna'n tewi.
Clychau'r gwartheg hefyd yn swnio o'r llethr gyferbyn; mae'r bwyta yn barhaol.
A bob tro mae rhywun yn pasio lle Tonio, cyfarth bas dwfn ei gŵn.

Ac ar ben hynny i gyd, pan ymddangosodd y lleuad lawn uwchben y mynydd, roedd lliw gwyrdd arni, gwyrdd golau na welais eriod o'r blaen.