Diflaniad y Forwyn

Stori drist i chi heddiw o'r papur lleol: ar ben Picu Urriellu (y Naranjo de Bulnes i'r byd y tu fâs i Asturias) roedd cerflun o'r Forwyn Fair. Rhywbeth eitha bach, wedi ei wneud yn lleol a'i gario yno gan fynyddwyr o'r ardal. Ac mae wedi diflannu; nid unwaith, ond dwywaith eleni.

Mae hon yn graig sy'n mesuro 500m o uchder: dim ond mynyddwyr profiadol sy'n cyrraedd y brig. Ym mis Mehefin, pan ddiflannodd y Forwyn Fach (la Santina) am y tro cyntaf, fe aed ati i wneud un arall. Wythnos i ddydd Mercher diwethaf, fe gafodd ei chario lan gan dîm o fynyddwyr.
A'r dydd Mercher yma, ddeuddydd yn ôl, fe ddiflannodd eto. Mae mynyddwyr oedd yno'r diwrnod hwnnw yn dweud taw rhwng 1 a 5 o'r gloch y prynhawn y digwyddodd, ac roedden nhw'n synnu nid yn unig bod rhywrai wedi mynd i'w dwyn ganol dydd pan oedd eraill o gwmpas, ond hefyd am eu bod wedi gadael pethau o'u cyfarpar dringo - bolltau metal ac yn y blaen - ar hyd lle.
Dyletswydd mynyddwyr cyfrifol, medden nhw, yw mynd â'ch sbwriel adre.
 Fel mae'n digwydd, dydw i ddim yn berson crefyddol. Ond rwy'n deall ac yn derbyn bod eraill yn. A phetawn i'n ddigon o fynyddwraig i gyrraedd pen Pico Urriellu, fyddwn i ddim yn teimlo bod cerflun bach yn ffordd o wthio crefydd arna'i. Fyddai rhyddid y bobl a ddododd y Forwyn yno ddim yn amharu ar fy rhyddid i. (Byddai'n wahanol petai rhywun yn gorfod dweud ei bader cyn dechrau dringo.)
Ac mae pawb yn nabod ei gilydd ym myd y mynyddwyr, felly siŵr y cawn ni glywed mwy o'r hanes cyn bo hir iawn.