Daeth nifer o bobl i gael cinio dydd Sul yma heddiw - Eidalwyr, Albanwyr a.y.b. Y diaspora sydd y dyddiau yma yn Ewrop, pobl a fyddai'n hapus yn byw mewn sawl lle, ond sydd yn byw yma yn Asturias.
Ai'r mynyddoedd sy'n eu denu, ai'r syniad ei bod yn bosib byw bywyd symlach ymhell o drobwll Llundain-Brwsel-Rhufain, sdim clem 'da fi.
Ond maen nhw'n bobl sy'n siarad yn emosiynol am glywed sŵn cymydog yn rhoi min ar bladur fore Sul.
Ac yn bobl sydd wedi dysgu siâp a llun tirwedd Asturias, ac yn ymddiddori yn ei ffyrdd o fwyta ac o gadw bwyd dros y gaeaf a'r hirlwm.
Edrych ymlaen yr ydym tuag at y gwanwyn, pan ddaw eto haul ar fryn ac amser hau pŷs a letys;
(mae'r wynwns a'r garlleg yno'n barod er gwaetha'r glaw.)
Ac yn mwynhau pryd gyda'n gilydd am ryw saith awr - pam lai?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment