Heddiw ar ôl diwrnod arall o waith caled ymysg y coed (peidiwch â phoeni, dwy'i ddim yn mynd i ail-dwymo cawl ddoe), aethom am dro i'r traeth. Gwaith ugain munud o gerdded eitha clou, gan fy mod yn ceisio cael gwared â'r pwysau a gyrhaeddodd yn anrheg Nadolig bach extra. Hanner awr mae'n cymryd fel arfer, wrth aros i siarad â hwn-a'r-llall neu edrych ar olygfa'r mynydd neu'r môr.
Mae'r afon fechan yn llifo i mewn i'r môr rhwng clogwyni uchel, a'r traeth o'r herwydd yn hirgul ar y trai ac yn diflannu'n gyfangwbl amser y llanw. Ond doedd dim awydd mynd i nofio heddiw, er bod y tywydd yn fwyn a'r môr yn dawel. Yn lle hynny, dringo wnaethom ni i'r penrhyn nesaf hyd nes bod ni gallu gweld y tŷ, ac yna cerdded yn ôl heibio'r defaid.
Mae'r ŵyn yn edrych yn ddigon deche yn barod!
Mae'r afon fechan yn llifo i mewn i'r môr rhwng clogwyni uchel, a'r traeth o'r herwydd yn hirgul ar y trai ac yn diflannu'n gyfangwbl amser y llanw. Ond doedd dim awydd mynd i nofio heddiw, er bod y tywydd yn fwyn a'r môr yn dawel. Yn lle hynny, dringo wnaethom ni i'r penrhyn nesaf hyd nes bod ni gallu gweld y tŷ, ac yna cerdded yn ôl heibio'r defaid.
Mae'r ŵyn yn edrych yn ddigon deche yn barod!
No comments:
Post a Comment