Dim ond hanner ffordd drwy'r fiesta ydym ni - wedi cael yr orymdaith a'r ocsiwn - ond well imi ysgrifennu rhywbeth yn awr.
Mae sŵn annaearol i ddechrau pob fiesta:
rocedi fel hwn sy'n cael eu tanio â llaw,
ac yn y llaw. Reit yng nghanol y pentref,
mewn cae lle mae hen lori wedi ei adael.
Nid rhywbeth i'r twristiaid yw hwn.
Buom i gyd, yn ein gwisgoedd trymion, yn aros am yn agos i awr y tu allan i'r eglwys.
Roedd yr offeiriad wedi anghofio'r awr, neu'r diwrnod, neu rywbeth.Ond yn y diwedd fe orymdeithiom ni drwy'r pentref, tan ganu caneuon arbennig yr ŵyl.
Gyda ni daeth y sant (Anton) a'r blodau. Bu rhai o'r menywod am oriau yn gwneud rhain o serviettes papur.
Wedyn bu dawnsio gwerin ac ocsiwn o gynnyrch lleol fel pysgod, caws, neu lysiau.
A heno bydd y 'verbena' - mwy o ddawnsio, mwy o seidr, mwy o ddathlu.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment