Cynhaeaf Euraidd

Fel hyn mae rhywun yn dysgu ffermio. Roeddwn i wedi sylwi bod smotiau bach brown golau ar rai o'r lemwns ar y coed, a bod eraill â marciau mwy, du. Rhyw feddwl taw'r gwynt oedd yn gwneud y difrod wrth chwythu'r ffrwyth yn erbyn y canghennau, neu adar yn chwilio am ddŵr. Ond na. Pydredd yw e, yn rhan o broses aeddfedu naturiol y lemwn. Mae'r rhan fwyaf ddigon o bob ffrwyth yn iawn, achos mae'n cymryd amser i bydru ty fewn oherwydd trwch y croen. Ond er mwyn cadw - wel mae hynny'n rhywbeth arall. Felly es i rownd y bore 'ma a tynnu pob lemwn oedd yn felyn.

A dyma nhw - 18 kilo o lemwns, rhai'n berffaith ond y rhan fwyaf â rhyw nam bach. Mae'r ffrwyth yn cymryd dros flwyddyn i ddod yn barod i'w fwyta; ar hyn o bryd mae digonedd o ffrwyth sy'n dal yn wyrdd ar y coed:

a hyd yn oed rhai bychain sydd wrthi'n cael eu ffurfio wrth i flodyn golli'i betalau. Fyddwn ni ddim yn casglu rhain tan 2012.