ers inni ddod i fyw yma rwyf i wedi defnyddio mwy o berlysiau yn y gegin na erioed o'r blaen, a hynny'n bennaf am eu bod nhw mor hawdd eu tyfu a'u cadw. Mae'r rhan fwyaf yn dod â dail a/neu flodau am 7-8 mis: mae'r hen rosmari yn gwrthod peidio, gan flodeuo drwy gydol misoedd Rhagfyr a Ionawr y llynedd pan oeddwn i eisie dorri nôl arni. Mae'r brenhinllys wrth gwrs yn blanhigyn blynyddol, a'r persli ond yn parhau am ddwy flynedd. Ond mae'r olaf yn egino'n ddidrafferth fel y mynno:
Nid y fi a'i ddododd yn y twll bach yn y graig: y planhigyn ei hunan sydd wrth ei fodd yno. Rwy'n dweud persli yn hytrach na pherllys oherwydd y cymysgwch all ddod o siarad am 'berlysiau' - mwy nag un math o blanhigyn neu 2 blanhigyn persli? Ta beth yw ei enw, bydda'i'n gadael i un neu ddau gyrraedd oed hadau bob haf, a'u siglo'n nhw'n ofalus dros yr ardd perlysiau. (Mae hynny'n swnio fel petase'n lle anferth - ryw 1 metr sgwâr yw e).
Syndod y tymor oedd y saets: mae hwn wedi bod yn yr un lle ers 6 blynedd, a minnau'n ei dorri'n ôl ym mis Medi iddo gael dod eto erbyn y Pasg. Dim sôn am flodau tan eleni, a nawr mae wedi blodeuo ddwywaith. Torrais i'r truan yn ôl i'w hanner ym mis Mehefin, a dyma fe wedi dod yn ôl yn well fyth, er bod rhain yn awr yn dechrau colli lliw.
Roeddwn i wedi deall taw dim ond 5-6 blynedd y byddai saets yn byw - aros yr ydym i weld a fydd hwn yn dal yma o hyd pan ddaw'r gwanwyn.
No comments:
Post a Comment