Hyd yn oed yn y 'paraiso' (paradwys - llysenw cefn gwlad Asturias) mae problem gwastraff yn bygwth. Ar hyn o bryd mae'r ddadl yn troi o amgylch cynyddu (dyblu)'r raddfa ail-gylchu a/neu godi ffwrnes enfawr i losgi'r sothach.
Mae ymgyrchwyr yr amgylchedd wrth gwrs o blaid y cyntaf, felly hefyd unrhyw un sy'n byw yn agos i safle penodedig y ffwrnes. Mae tunelli o wastraff gan gynnwys hen deiars a phlastig yn cael ei losgi'n barod, mewn ffwrneisi sy'n rhan o weithfeydd sment, ac mae'n debyg y byd hynny'n parhau. Ond dyw e ddim yn ddigon, a dyw'r gweithiau sment ddim mor brysur ag y buon nhw.
Y broblem fwyaf hyd y gwela'i yw bod pobl yn araf iawn i ddeall fod yn rhaid iddyn nhw - inni gyd - wneud rhywbeth. Rwy'n gweld pobl yn y farchnad neu mewn siop yn mynnu bagiau plastig un ar ôl y llall yn lle mynd â'u bag eu hunain neu hyd yn oed cadw hen fag plastig o'r wythnos gynt.
Diwedd y gân fydd y geiniog - naill ai bydd rhaid inni dalu drwy'r trethi am y ffwrnes newydd neu fe fydd rhaid cael rhyw ffordd o werthu'r hen fagiau plastig yn lle rhoi nhw am ddim.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment