I ddathlu Dygwyl Dewi dyma genhinen Bedr fechan o'r Picos de Europa.
Mae gŵr lleol wedi marw ar ôl cwympo o glogwyn môr wrth bysgota. Mae'n arfer cyffredin ar hyd y 350km o arfordir sydd gan Asturias. Fedrwch chi'u gweld nhw bob awr o'r dydd (a'r nos, mae gyda rhai LEDs ar y wialen bysgota). Mae un neu ddau yn marw bob blwyddyn wrth fynd ar ôl draenog môr neu 'xaragu' (diplodus sargus neu'r Moroccan seabream yn Saesneg. Blas da, esgyrn lu.)
Doeddwn i ddim yn deall paham roedd y pysgod eitha mawr yn dod mor agos at y lan, ond siâp y tir sy'n gyfrifol. Mae'r dŵr yn dal yn ddwfn, a mae nifer o bethau eraill, wahanol fathau o gregyn a bwyd môr, yn byw yno.
Mae eraill yn hela 'percebes' - Pollicipes cornucopiae - sy'n edrych fel traed eliffant o faint llygoden fawr, ac yn tyfu ar y creigiau sy'n cael eu boddi gan y llanw a'u dadorchuddio gan y trai. Moethyn, ac o'r herwydd yn ddrud, mae blas y môr yn gryf arnyn nhw. Yn Asturias ac yn Galicia, mae pobl yn mynd i ben pella creigiau ar waelod clogwyni i gael y percebes. Mae'r call yn gwisgo rhaff mynydda am ei wasg wedi'i glymu'n sownd yn y graig. Unwaith eto, mae 'na farwolaethau bob blwyddyn.
Mae 'na gychod pysgota hefyd wrth gwrs, a'r rheiny sy'n gyfrifol am y rhan fwyaf o'r cimychiaid a chrancod sy'n dod i fewn i'r porthladdoedd bach.
No comments:
Post a Comment