Mae siopa am fwyd yn yr ardal hon yn wahanol iawn i beth yw e yng Nghymru. Mae 'na archfarchnadoedd, ond mor fach dydyn nhw ddim yn haeddu'r 'arch'.
Mae 'na farchnadoedd hefyd, un bob dydd yn un o drefi'r dwyrain, gyda'r un stondinau 'proffesiynol' yn troi lan ymhob un, ac wedyn gwragedd yn gwerthu cynnyrch yr ardd lysiau neu'r cwt ieir.
Mae'r stondin llysiau yn gwerthu cynnyrch yr ardd hefyd, yn ogystal â phethau maen hw wedi'u prynu. Mae'r rhan fwyaf llethol yn dod o ardaloedd o fewn Sbaen, hyd yn oed drwy'r gaeaf. Pinafal ac afocado yw'r unig rai sy'n cyrraedd o wledydd pell, onibai am abell i beth arbennig o Dde'r Amerig. Ar hyn o bryd mae'r orennau ar eu gorau, a mefus Andalucia yn gwynto'n dda.
Mae'r stondin pysgod yn dod o Santander, lle mae na lawer o gychod pysgota; dydyn nhw bydd yn rhoi labeli ar ddim, felly bydda'i wastad yn gorfod gofyn, achos mae rhai o'r pysgod yn lleol i'r Môr Cantabrico.
Wedyn mae'r stondinau caws a chig wedi'i drin - pethau fel ham neu selsig o bob math. Mae un o'r goreuon yn hepgor stondin ac yn gwerthu o gefn y fan.
Ac os ydych chi am dyfu llysiau, wel gewch chi brynu rhai bach hefyd at blannu. Amser hyn o'r flwyddyn mae hyd yn oed pobl y trefi'n creu gerddi llysiau bach ar y balconi.
Does na neb yn y farchnad yn gwerthu cig ffres, ond mae hyd yn oed tref fach â 3 neu 4 cigydd, pob un â'i arbenigrwydd.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment