Hirlwm

Mae'r oerfel yn parhau yn Asturias fel yng ngweddill Ewrop o edrych ar y mapiau tywydd. Bore ma ceson ni hyd yn oed dipyn o eira ar lan y môr. Mae'n dal i orwedd ar y copau (dros 1000m) ond dim fan hyn.
Wrth deithio ar hyd yr arfordir y prynhawn yma roeddwn yn synnu cyn lleied o wyrddlesni sydd; popeth yn dal i edrych yn llwyd iawn. Mae'r dail yn dechrau ymddangos, ac ambell i goeden eirin yn llawn blodau gwynion. Ond rhaid aros pythefnos eto efallai, i weld y coed ceirios: rhai naturiol, mawr, 'gwyllt', sy'n tyfu gyda'r castanwydd mewn coedwigoedd ac a fydd yn oleuo'r tirwedd pan ddaw eu blodau. Mae rhywun yn meddwl bod hyn i gyd yn hwyrach nag arfer, a mae e'n hwyrach na llynedd neu'r flwyddyn gynt. Ond rwy'n cofio gweld y coed ceirios am y tro cyntaf, a hynny ddeng mlynedd yn ôl, ac ar ddiwedd mis Mawrth.
Does dim diben gwneud dim yn yr ardd ond clirio, llosgi, a chyweirio - llwybrau, ffensys ac yn y blaen. A gyda'r gwynt miniog o'r dwyrain dyw gwaith yr ardd ddim yn plesio ryw lawer chwaith. Yn ôl i'r gegin at y tân!