Bach yn gymysg mae pethau ar hyn o bryd - o ran digwyddiadau ac addewid. Mae'r rhan fwyaf o'r coed ffrwythau yn llawn blodau, onibai am yr eirinen, sydd wedi gorffen, a'r afal a'r cwins sydd heb ddangos eu lliwiau eto. Mae'r coed cyll yn addo digonedd o gnau, ond y coed cnau Ffrengig yn hwyr. A mae cymaint o lemwns, rwy'n eu defnyddio nhw at lanhau'r stafell ymolch.
Mae'r chwyn, wrth gwrs, yn hapus iawn â'r tywydd gwlypaidd sydd wedi bod yn drefn ers wythnos nawr.Pan fyddwn ni'n gweld y cwmwl yn suddo i lawr llethrau'r mynydd fel hufen sydd heb ei guro'n ddigonol, ŷn ni'n gwybod na fyddwn ni ddim yn gweld yr haul am sbel. (Mae'r un faint o fynydd y tu ôl i'r cwmwl ag sydd i'w weld o dano fe.)
Does dim pwynt, felly, hau pethau hafaidd: mae gyda ni dŷ gwydr (plastig) bach, ac yno maen nhw'n cael dechrau eu bywydau. Ar hyn o bryd yno mae'r tomatos, letys, ffa mawr, a pherlysiau fel y brenhinllys basil a tharagon. Ac yno maen nhw'n cael aros am dair wythnos i fis.
Hyd yn oed y tu fas, mae pethau'n gymysg. Mae'r wynwns yn tyfu'n hapus, y tato braidd wedi codi sbrigyn.
A nawr mae wedi dechrau bwrw o ddifri.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment